Menu

Programy

 

Jaki ojciec, taki syn…?

Koncepcja zestawienia dzieł Jana Sebastiana Bacha z utworami jego trzech synów: Wilhelma Friedmanna, Johanna Christopha Friedricha i Carla Philippa Emanuela, pozwala w niekonwencjonalny sposób prześledzić zmiany jakie zachodziły w estetyce muzycznej od dojrzałego baroku do wczesnego klasycyzmu. Elementami stanowiącymi ramę dla utworów w stylu galant, tworzą dwa wielkie dzieła lipskiego kantora – sonaty e-moll i E-dur na flet traverso i basso continuo.

 

Johann Sebastian Bach (1685-1750)
Sonata e-Moll BWV 1034 na flet traverso i basso continuo

Wilhelm Friedemann Bach (1710-1784)
Sonata F-Dur BR-WFB: B18 na flet traverso i b. c.

Johann Christoph Friedrich Bach (1732-1795)
Sonata A-Dur HW X/3 na wiolonczelę i b. c.

Carl Philipp Emanuel Bach (1714-1788)
Sonata G-Dur H. 564 (Hamburger Sonate)

– Przerwa –

Johann Christoph Friedrich Bach
Sonata D-Dur HW VII/4 na flet traverso, wiolonczelę i klawesyn

Johann Christian Bach (1735-1782)
Sonata A-dur Op. 16 Nr. 4 na flet traverso i klawesyn

Johann Sebastian Bach
Sonata E-Dur BWV 1035 na flet traverso i b. c.

 

 

 

Grand Tour

Dość powszechną praktyką wśród dawnej arystokracji były podróże do Italii w celu zdobycia ogłady oraz wiedzy o świecie i kulturze w towarzystwie przewodnika zwanego cicerone. Także wielu kompozytorów epoki baroku udawało się w drogę, w celu zdobycia wykształcenia i wyrobienia gustu muzycznego. Motywem przewodnim programu są spotkania, podróże, oraz ich związek z pojawieniem się tzw. stylu mieszanego w muzyce osiemnastego wieku.

 

Jean-Baptiste Barrière (1707-1747)
Sonata d-Moll z 3. zbioru Nr. 2 na flet traverso, wiolonczelę i basso continuo

Georg Friedrich Händel (1685-1759)
Sonata G-Dur Op. 1 Nr. 5 na flet i b. c.

Georg Philipp Telemann (1681-1767)
Sonata h-Moll TWV 41:h4 (z Tafelmusik) na flet traverso i b. c.

Francesco Geminiani (1687-1762)
Sonata C-Dur H. 105 na wiolonczelę i b. c.

– Przerwa –

Georg Muffat (1653-1704)
Passacaglia g-Moll (z Apparatus Musico-Organisticus) na klawesyn

Johann Helmich Roman (1694-1758)
Sonata h-Moll BeRI 206 na flet traverso i b. c.

Johann Joachim Quantz (1697-1773)
Sonata h-Moll QV 1:168 na flet traverso i b. c.

 

 

 

Paryż 

Z początkiem osiemnastego wieku Paryż staje się jednym z najważniejszych europejskich ośrodków muzycznych. Obok wysublimowanej muzyki dworskiej Wersalu powstaje tu żywa, mieszczańska kultura muzyczna. Na tym polu rozwija się wirtuozeria; wiolonczela zyskuje rolę instrumentu solowego, a na gruncie opery rodzą się ożywione spory o wpływy muzyki włoskiej na narodowy styl francuski.

 

Michele Mascitti (1664-1760)
Sonata g-Moll Op. 6 Nr. 15 na flet traverso, wiolonczelę i basso continuo

Michel Blavet (1700-1768)
Sonata d-Moll „La Vibray“ Op. 2 Nr. 2 na flet traverso i b. c.

Jean-Baptiste Barrière (1707-1747)
Sonata B-Dur z 3. zbioru Nr. 4 na wiolonczelę i b. c.

– Przerwa –

Jean-Baptiste Barrière (1707-1747)
Sonata d-Moll z 3. zbioru Nr. 2 na flet traverso, wiolonczelę i b. c.

Pierre Danican Philidor (1681-1731)
Suita Nr. 5 e-Moll na flet traverso i b. c.

Louis-Antoine Dornel (1685-1765)
Suita G-Dur Op. 2 Nr. 1 na flet traverso i b. c.